1. Sawuse mangkono Rama Yakub banjur nimbali para putrane sarta ngandika: “Padha nglumpuka, kowe arep dakkandhani apa kang bakal kokalami ing tembe buri.
2. Padha nglumpuka lan rungokna, he para anake Yakub, rungokna tembunge Israel bapakmu.
3. Ruben, kowe iku pembarepku,kekuatanku lan wiwitaning karosanku,kang pinunjul ing kaluhuran,kang pinunjul ing kabisan,
4. kang mbludag kaya banyu,temah wurung anggonmu dadi kang linuwih dhewe,marga kowe wus nunggahi paturone bapakmu;wektu iku kowe ngrusak kasucene.Paturonku diunggahi.
5. Simeon lan Lewi iku padha sadulur,gegamane awujud pangroda-peksa.
6. Nyawaku aja nganti katut ing pasarujukane,atiku aja kelu marang paguyubane,awitdene saka nepsune, nganti padha mateni wonglan saka kamurkane padha ngethoki ototing dhengkule sapi.
7. Nepsune kenaa ing ipat-ipat,awitdene nepsune iku kebangeten,kenaa ing ipat-ipat brangasane,awitdene iku siya-siya.Padha arep dakpencar ana ing antarane bani Yakublan daksebar ana ing antarane turune Israel.
8. Yehuda, kowe iku bakal dialembana dening sadulur-sadulurmu,tanganmu bakal nyekeli cengele mungsuhmu,anak-anake bapakmu bakal padha tumelung ana ing ngarepmu.