Nalika wong-wong ing kono padha takon bab garwane, Rama Iskak ngandika: “Punika sadherek kula,” awit ajrih ngandika: “Punika semah kula,” marga osiking panggalihe: “Bisa uga aku dipateni dening wong-wong ing kene jalaran saka Ribkah, awit Ribkah iku warnane endah.”