1. Ing dina iku Ibu Dhebora lan Sang Barak bin Abinoam padha ngidung mangkene:
2. Amarga para prawira ing Israel padha samekta ing perang,lan marga bangsa iku padha nyadhangake badane kalawan sukarilaSang Yehuwah pinujia!
3. Dhuh para ratu, mugi sami miyarsakna!Dhuh para pangageng, mugi sami nilingna!Manawi kawula, kawula badhe ngidung konjuk ing ngarsanipun Sang Yehuwah,lan ngidungaken masmur kagem Sang Yehuwah,Gusti Allahipun Israel.
4. Dhuh Yehuwah, nalika Paduka tindak saking kitha Seir,lan Paduka tindak mangsah saking tlatahipun bangsa Edom,bumi lajeng gonjang-ganjing, langit inggih nunten ngedalaken toyamendhung ugi sami netesaken toyanipun.
5. Redi-redi -- inggih punika Sinai -- sami horeg wonten ing ngarsanipun Sang Yehuwah,Gusti Allahipun Israel.
6. Kala jamanipun Samgar bin Anat,lan jamanipun Ibu yael kafilah sampun boten wonten malih,sarta tiyang ingkang sami andon lampah,kepeksa medal margi ingkang menggak-menggok.
7. Para wong kang manggon ana ing padesan ing tanah Israel padha meneng bae, iya padha meneng,nganti tumekane kowe madeg, Dhebora,dadi ibu ana ing Israel.
8. Nalika wong padha milih allah anyar,banjur tuwuh perang ing ngareping gapura,lan tameng utawa tumbakora katon ana ing tengahe wong patang puluh ewu ing Israel.
9. Atiku kakenan marang para senapatine Israelmarang para kang padha cumadhang klawan sukarila ing antarane bangsa iki.Sang Yehuwah pinujia!
10. Kowe, kang padha nunggang kuldi wadon putih,kang padha lungguh ana ing babud,kang padha lumaku ana ing dedalan, wartakna prakara iku!