5. Nanging Pangeran Yehuwah ora karsa nyembadani marang Bileam, malah ipat-ipate diwalik dening Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu, dadi berkah awit Pangeran Yehuwah. Gusti Allahmu, ngasihi marang kowe.
6. Bangsa loro mau aja kokarah tentreme lan becike, sajegmu urip nganti salawas-lawase.
7. Bangsa Edom iku aja kokanggep jember, awit iku sadulurmu. Wong Mesir iya aja kokanggep jember, marga kowe biyen padha dadi wong neneka ana ing nagarane.
8. Bocah kang lair saka wong-wong iku turune kang kaping telu kena lumebu ing pasamuwane Sang Yehuwah.”
9. “Manawa kowe maju karo balamu nglurug perang nglawan mungsuhmu, kowe kudu njaga awakmu, nyingkirana samubarang kang nistha.
10. Manawa ing antaramu ana wong lanang kang najis marga saka sadhengah kedadean ing bengine, iku metua menyang sajabane pakemahan, aja nganti lumebu ing pakemahan;
11. bareng ngarepake sore adusa, sarta sasurupe srengenge klilan lumebu ing pakemahan.
12. Ing sajabane pakemahan anaa panggonan, perlu kanggo bebuwang.
13. Ing antarane pirantimu anaa cethoke kanggo gawe cluwekan samangsa kowe arep bebuwang, lan kanggo ngurugi sesukermu iku.