1. Bilai wong kang padha ngrancang-ngrancang duraka,lan kang ngrantam-rantam piala ana ing paturone;sarta bareng esuk ditindakake,marga prakara iku ana ing pangwasane;
2. kang manawa melik pategalan, iya tumuli ngrebut,lan omah-omah, iya banjur disrobot bae,kang ngroda-peksa wong dalah saisine omahewong satanah-pusakane.
3. Mulane Pangeran Yehuwah ngandika mangkene:Lah Ingsun ngrancang bakal nekakake bilai marang jinis iki,lan sira padha ora bakal bisa nguwalake gulunira saka iku,sira padha ora bisa lumaku kalawan angkuh maneh,marga wektu iku wektu kang nyilakani.
4. Ing dina iku wong-wong bakal nglairake unen-unenlan kidung pangadhuh ing ngatase sira,sarta bakal ngucap:“Kita wus dilebur babar pisan!Pandumane warisan bangsaku iku wus kaukur nganggo tali,lan ora ana wong kang mbalekake,pategalan-pategalan kita diedum-edumake marang wong kang padha nawan kita.”
5. Mulane bakal ora ana wongkang nguncalake tali kalawan undhian kanggo sira ana ing pasamuwane Sang Yehuwah.
6. “Aja medhar wangsit,” mangkono celathune,“wong ora nglairake wangsit kang kaya mangkono iku!Kita ora bakal oleh panajad.”
7. He, bani Yakub, apa bab iku kena dikandhakake?Apa Pangeran Yehuwah kurang sabar?Apa kaya ngene pandamele?PangandikaningSun iku rak beciktumrap wong kang laku bener?
8. Nanging sira padha madeg dadi mungsuhe umatingSun.Sira padha ngrebut jubahe wong kang seneng rukun,wong-wong kang padha liwat kalawan tentrem,kang ora kepengin perang.
9. Para wong wadon panunggalane umatingSun,iku padha sira tundhungsaka ing omah kang disenengi,sarta rerengganing bayi-bayine peparingingSun,padha sira jupuk kanggo ing salawase.