1. Dhuh Yehuwah, Paduka mugi ngengetipunapa ingkang sampun sami kawula alami,mugi Paduka karsaa mirsanisaha ngudaneni dhateng kawontenan kawula ingkang asor punika.
2. Tanah pusaka kawula sampun dhumawah dhateng bangsa sanes,griya-griya kawula dhateng tiyang ngamanca.
3. Kawula sami dados lare lola, boten gadhah bapa,biyung kawula sami kados randha.
4. Anggen kawula ngombe toya srana tumbas,sarta anggen kawula ngangge kajeng mawi mbayar.
5. Kawula sami dipun bujeng-bujeng wonten ing celakan,sami sayah nanging boten angsal ngaso.
6. Kawula sampun sami ngathungaken tangan dhateng tiyang Mesir,saha dhateng tiyang Asyur, supados sageda nedha tuwuk.
7. Para leluhur kawula ingkang sami damel dosasampun boten wonten,kawula ingkang katempah ing durakanipun.
8. Rencang tumbasan sami mrentah kawula,boten wonten ingkang ngluwari kawula saking tanganipun.
9. Anggen kawula pados tedha klayan toh pejahmargi saking wontenipun pedhang ing pasamunan.
10. Kulit kawula mengangah kados prapen,margi saking sangeting kaluwen.