18. Ing kono pangiraku: Misuwurku wus sirna,lan pangarep-arepku marang Pangeran Yehuwah wus ilang.
19. “Paduka mugi ngengeti kasangsaran saha anggen kawula kalunta-lunta,punapadene wontenipun butrawali lan wisa.”
20. Nyawa kawula tansah kengetan dhateng prakawis punika,saha nglemprek wonten ing lebet kawula.
21. Nanging iki kang dakrasakake,lan kang njalari aku duwe pangarep-arep:
22. Sih-kamirahane Pangeran Yehuwah iku tanpa pedhot,lan sih-kawelasane ora ana enteke.
23. Tansah lumintu, ganti-gumanti saben esuk.Saestu ageng kasetyan Paduka punika!
24. Osiking atiku: “Pangeran Yehuwah iku dadi pandumanku,mulane dakarep-arep.”
25. Pangeran iku sae tumrap wong kang padha nganti-anti,tumrap nyawa kang ngupaya Panjenengane.
26. Becik manawa wong nganti-antimarang pitulungane Sang Yehuwah kalawan sabar.
27. Becik manawa wong lanang mikulpasangan nalika nome.
28. Iku lungguha dhewekan lan menenga,manawa lagi dietrapi dening Pangeran Yehuwah.
29. Ambruka lan nempelna raine ing lebu,bokmanawa isih ana pangarep-arep.
30. Pipine diulungna marang kang napuk,dinganti wareg anggone dipoyoki.
31. Awit Pangeran Yehuwah anggone nyebratakeora ing salawase.
32. Amarga sanadyan Panjenengan maringi kaprihatinan,iya nuli paring palimirma,cundhuk karo sih-kadarmane.
33. Awit ora kalawan lila-legawaning galihemanawa maringi kasusahan lan kaprihatinanmarang para anake manungsa.
34. Manawa ana wong kang ngidak-idaksakehe wong tawanan ing salumahing bumi,