1. “Iki pranatan bab kurban dhendha. Kurban iku sesaosan kang suci pinunjul.
2. Anggone nyembeleh kurban dhendha iku anaa ing panggonane nyembeleh kurban obaran, dene getihe kasiramna ing sakubenge misbyah.
3. Kang kasaosake yaiku: sakehing gajihe, buntute kang ana gajihe lan gajih kang nasabi jeroan,
4. ginjele karo pisan sagajihe, kang ana ing lempeng, apadene gembelaning atine dijupuk bareng karo ginjele.
5. Kabeh mau diobonga dening imam ana ing misbyah dadi kurban genenan konjuk marang Sang Yehuwah. Iku kurban dhendha.
6. Kang mangan iku wong lanang panunggalane para imam, pamangane ana ing panggonan kang suci, iku panduman kang suci pinunjul.
7. Kurban dhendha iku kapadhakna kaya kurban pangruwating dosa; pranatan siji kanggo karo-karone; iku dadi pandumane imam kang nganakake pirukun sarana kurban mau.
8. Mangkono uga imam kang nyaosake kurban obarane sadhengah wong, iya imam iku kang dhuwenana lulange kurban obaran kang kasaosake.
9. Saben kurban dhaharan kang kapanggang ana ing panggangan roti, lan sakabehe kang kaolah ana ing wajan lan kang dipanggang, iku dadia pandumane imam kang nyaosake.
10. Sadhengah kurban dhaharan kang diolah karo lenga utawa garingan iku dadi pandumane para anake Harun, kabeh oleh panduman.”
11. “Iki pranatan bab kurban slametan, kang arep disaosake marang Pangeran Yehuwah.
12. Manawa kang kasaosake iku kanggo kurban pamuji sokur, kurbane iku kakanthenana roti bunder tanpa ragi, pangolahe diwori lenga, lan roti tipis tanpa ragi kang dioseri lenga, karodene glepung gandum pilihan kaulet lenga.
13. Anggone nyaosake iku kakanthenana roti bunder kang mawa ragi, katunggalna karo kurban slametan pamuji sokur.
14. Nuli siji-sijine bagean kang kakurbanake iku dijupuka niji, disaosna minangka pisungsung-mligi konjuk marang Pangeran Yehuwah, pisungsung iku dadi pandumane imam kang nyiramake getihe kurban slametan iku.
15. Lan daginge kurban pamuji sokur kang dadi kurban slametan iku kapangana ing dina anggone kasaosake, aja ana kang dingengehake tekan esuke.
16. Dene manawa kurban sembelehan mau kanggo ngluwari punagi utawa kurban manasuka, iku kapangana ing dina anggone kasaosake lan turahane kena dipangan esuke.
17. Nanging apa kang isih turah nganti dina katelune iku diobonga nganti entek.
18. Awitdene manawa daginge kurban slametan iku kapangan ing dina katelune, iku bakal ora katrimah, lan kurbane kaanggep batal, malah dadi njemberi, lan sapa wong kang mangan iku bakal nyangga kaluputane dhewe.
19. Daging iku manawa kagepok ing sadhengah kang najis, iku aja dipangan, nanging kaobonga nganti entek. Saben wong kang ora najis klilan mangan daginge kurban iku.
20. Nanging sadhengah wong kang mangan daging kurban slametan kang kagem Pangeran Yehuwah, mangka wong mau kaanane najis, nyawane kudu kasirnakake saka ing antarane bangsane.
21. Sarta maneh manawa ana wong kang nggepok sabarang kang najis, yaiku najising manungsa, utawa najising kewan kang najis utawa kewan gumremet kang najis, mangka banjur mangan daginge kurban slametan kang kagem Pangeran Yehuwah, wong kang mangkono iku kasirnakna saka ing antarane bangsane.”
22. Pangeran Yehuwah banjur ngandika marang Nabi Musa mangkene:
23. “Sira ndhawuhana marang wong Israel: Sira aja padha mangan gajih sapi, gajih wedhus gibas utawa gajih wedhus berok.
24. Dene gajihing bathang lan gajihing kewan kang mati katubruk iku kena kanggo sadhengah kapreluan, nanging poma aja pisan-pisan sira pangan.
25. Awitdene sapa wong kang mangan gajihing kewan kang kasaosake dadi kurban genenan konjuk marang Sang Yehuwah, wong kang mangkono iku kasirnakna saka ing antarane bangsane.
26. Mangkono uga ana ing ngendi bae pamanggonira, sira aja mangan sadhengah getih, dadia getihing manuk utawa getihing kewan.
27. Sapa wong kang mangan sadhengah getih, iku nyawane katumpesa saka ing antarane bangsane.”
28. Pangeran Yehuwah ngandika marang Nabi Musa mangkene:
29. “Sira ndhawuhana marang umat Israel: Sing sapa nyaosake kurban slametan marang Pangeran Yehuwah, iku nyaosna pisungsunge marang Sang Yehuwah saperangane kurbane slametan mau.
30. Kudu klawan tangane dhewe anggone ngladekake sakehe kurban genenan kang konjuk marang Sang Yehuwah iku. Anadene gajihe karo andhemane iku kang kaladekna; andhemane supaya digoyangna dadi pisungsung goyangan ana ing ngarsane Pangeran Yehuwah.
31. Lan gajihe banjur diobonga dening imam ana ing misbyah, nanging andhemane mau dadi pandumane Harun lan para anake.
32. Karodene sampile kang tengen sira ladekna marang imam dadi pisungsung-mligi saka sakehe kurbanira slametan.
33. Anake Harun kang ngurbanake getih lan gajihe kurban slametan, iku kang kudu oleh panduman sampil tengen mau.
34. Sabab andheman pisungsung goyangan lan sampil pisungsung-mligi iku wus padha Sunpundhut saka wong Israel saka sakehe kurbane slametan, sarta wus Sunparingake marang Imam Harun lan marang anak-anake; iku dadia paranatan kanggo ing salawase tumrap wong Israel.”
35. Iya iku pandumane Harun lan pandumane anak-anake saka sakehe kurban genenan kagem Sang Yehuwah, nalika padha dikarsakake dadi imam kagem Pangeran Yehuwah;
36. iku kang wus kadhawuhake dening Pangeran Yehuwah supaya kapasrahna marang para imam mau saka wong Israel nalikane padha dijebadi, iku dadia pranatan kanggo ing salawase turun-tumurun.
37. Iku mau angger-angger tumrap kurban obaran, kurban dhaharan, kurban pangruwating dosa, kurban dhendha, pisungsung wisudhan lan kurban slametan,
38. kang kadhawuhake dening Pangeran Yehuwah marang Nabi Musa ana ing gunung Sinai ing nalikane wong Israel padha kadhawuhan ana ing pasamunan Sinai, supaya padha nyaosake kurbane marang Pangeran Yehuwah.