52. para umat kagungane tumuli padha didhawuhi mangkat kaya wedhus,padha dituntun kaya pepanthan kewan ana ing ara-ara samun;
53. padha dituntun kalawan tentrem, temah ora padha kuwatir,amarga satrune wus padha keblabak ana ing segara;
54. padha diirid menyang ing tanah suci kagunganing Allah,yaiku ing pagunungan iki, kang pinundhut ing astane kang tengen;
55. para bangsa padha ditundhung saka ing ngarepane umat,tanah pusaka iku diedum-edum nganggo tali ukuran,sarta sakehing talere Israel padha didhawuhi ngenggoni tarub-tarube.
56. Nanging Banisrael padha nyoba lan mbalela marang Gusti Allah kang Mahaluhur,sarta ora padha netepi marang pepenget-pepengete;
57. padha murtad lan ora setya kaya para leluhure;padha nyimpang kaya gandhewa kang cidra;
58. padha gawe gerahing penggalihe Gusti Allah sarana tengger-tengger papang pangurbanane,sarta ndadekake bentering penggalihe marga saka reca-recane.
59. Bareng kapiyarsa dening Gusti Allah, temah Panjenengane banjur duka banget,Israel ditampik babar pisan;
60. mulane nilar padalemane ing Silo,tarub kang wus didalemi ana ing antarane manungsa;
61. kasantosane nuli diulungake dadi bandhangan,kamulyane dipasrahake marang ing tanganing mungsuh;
62. Panjenengane marengake bae umate kamangsa ing pedhang,sarta bendu marang kagungane piyambak.
63. Para wong non-nomane padha kamangsa ing geni,lan para prawane padha ora dialembana maneh kalawan kekidungan palakrama;
64. para imam padha mati dening pedhang,lan randhane ora padha bisa nangisi.
65. Ing kono Pangeran tumuli wungu, kaya wong kang keturon,kaya prawira kang wus eling saka anggone mendem anggur;
66. mungsuh-mungsuhe padha digebag temah padha mundur,padha kadamel nandhang wirang ing salawase.