3. Kawula mugi Paduka aling-alingi manawi wonten tiyang awon ingkang sami sekuthon,tuwin reresah ingkang dipun wontenaken dening para tiyang ingkang tumindak duraka,
4. ingkang nglandhepaken ilatipun kados pedhang,sarta ingkang ngeculaken tembung sengak kados panah,
5. ingkang kalepasaken dhateng tiyang mursid saking ing pasingidan,dumadakan panahipun katamakaken tanpa ringa-ringa.
6. Sami nekad nindakaken duraka,sami sarembag masang kala ing pasingidan,sarta ngucap: “Sapa kang weruh?”
7. Sami ngangen-angen tindak culika:“Aku wis padha rumanti, rancangane wis mateng.”Saiba lebetipn batos saha manahipun tiyang punika!
8. Nanging Gusti Allah nglepasi panah dhumateng tiyang-tiyang punika;dumadakan sami ketaton.
9. Padha ditibakake dening Gusti Allah marga saka ilate dhewe;sakehing wong kang nyawang padha gedheg-gedheg.
10. Wong kabeh padha wedi lan banjur nyaritakake pakaryaning Allah,kanthi ngakoni pandamele.
11. Wong mursid bakal padha bungah, marga pangrehe Sang Yehuwah,sarta ngayom marang Panjenengane;sakehing wong kang jujur bakal padha ngalembana.