4. Panjenengane nguwuh marang langit ing dhuwur,lan marang bumi prelu ngadili marang umate:
5. “Para kekasihingSun padha kumpulna ana ing ngarsaningSun,kang padha gawe prajanjian kalawan Ingsun mawa saos kurban sembelehan!”
6. Nuli langit mratelakake kaadilane,amarga Gusti Allah piyambak iku kang jumeneng Hakim. (Selah)
7. “He umatingSun, padha ngrungokna, Ingsun karsa ngandika,he Israel, Ingsun ndhawuhake paseksen marang sira,Ingsun iki Allah, Allahira!
8. Ingsun ora melehake sira marga saka kurbanira,amarga kurbanira obaran rak tansah ana ing ngarsaningSun?
9. Ingsun ora susah mundhut sapi saka ing omahirautawa wedhus lanang saka ing kandhangira,
10. amarga sarupaning kewan ing alas iku kagunganingSun,samono uga sato-kewan ewon kang ana ing gunung.
11. Sakehing manuk ing awang-awang Ingsun wanuh,lan apa kang kumelip ana ing ara-ara iku Sunwengku.
12. Manawa Ingsun kerapan, ora usah ngandika marang sira,amarga jagad saisine kabeh iku kagunganingSun.
13. Apa Ingsun dhahar daginge sapi lanang,utawa ngunjuk getihing wedhus lanang?
14. Ngaturna panuwun minangka kurban marang Gusti Allah,lan luwarana nadarmu marang Kang Mahaluhur!
15. Ing dina karubedan sira padha nyebuta marang Ingsun,nuli Ingsun bakal mitulungi sira lan sira bakal ngluhurake Ingsun.” (Selah)
16. Balik marang wong duraka Gusti Allah ngandika mangkene:“Sira kok kumawani niti-priksa pranataningSun,lan cangkemira kok ngrasani prajanjianingSun,