24. Para leluhur padha ngemohi negara kang adi iku,padha ora ngandel marang pangandikane,
25. malah padha pating kedumel ana ing kemahe,lan ora ngrungokake marang swantene Pangeran Yehuwah,
26. mulane Pangeran banjur ngagagake astane marang para leluhur,arep padha dipateni ana ing ara-ara samun,
27. sarta turune bakal padha dibuyarake ana ing antarane para bangsa,lan disebar menyang ing negara-negara.
28. Apadene padha rumaket marang Baal-Peor,sarta mangan kurban-kurban sembelehan kanggo wong mati.
29. Dadi padha gawe gerahe panggalihe Pangeran Yehuwah marga saka pratingkahe mau,mulane padha katempuh ing wewelak.
30. Pinehas tumuli tumandang nindakake pangadilan,temah wewelak mau banjur sirep.
31. Bab iku kapetung dadi jasane turun-tumurun ing salawas-lawase.
32. Ana ing sacedhake banyu ing Meriba,para leluhur padha gawe dukaning Allah,satemah Nabi Musa banjur ketaman ing karubedan,marga saka para leluhur mau,
33. amarga para leluhur padha njalari dukane Nabi Musa,nganti panjenengane ketrucut anggone ngandika.
34. Para bangsa padha ora dibengkas,kaya kang wus kadhawuhake dening Pangeran Yehuwah marang para leluhur,
35. nanging padha tetunggalan karo para bangsa mau,lan niru pratingkahe,
36. brahalane padha disembah,temah dadi kalajiret tumrap para leluhur.