Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Jabur 104:7-18 Kitab Sutji (JAV)

7. Toya wau lumajeng ajrih dhateng pangancam-ancam Paduka,lumajeng bingung margi saking swantening gludhug Paduka,

8. minggah ing redi, mandhap ing lebak,dhateng panggenan ingkang sampun Paduka temtokaken tumrap toya wau.

9. Watesipun Paduka tetepaken, boten badhe dipun langkahi,boten badhe wangsul ngelebi bumi.

10. Paduka ingkang ngilekaken toya dhateng ing lebak-lebak,mili ing sela-selaning redi-redi,

11. ngombeni sakathahing sato-kewan ing ara-ara,ngicali ngelakipun kuldi wanan,

12. ing sacelakipun dipun enggeni ing peksi-peksi ing awang-awang,ingkang sami ngoceh wonten ing antawisipun ron-ronan.

13. Paduka ingkang paring pangomben dhateng redi-redi saking ing dalem panggungan Paduka,bumi tuwuk margi saking wohing pakaryan Paduka.

14. Paduka ingkang nuwuhaken rumput kangge sato-kewan,saha tetuwuhan, supados kapigunakaken dening manungsa,temah ngedalaken tetedhan saking ing salebeting siti,

15. punapadene anggur ingkang mbingahaken manahing manungsa,ingkang damel rainipun manungsa sumringah margi saking lisah,saha tetedhan ingkang ngiyataken manahipun tiyang.

16. Wit-witanipun Pangeran Yehuwah sami tuwuk,wit eres ing Libanon tanemanipun,

17. papan panusuhipun peksi-peksi,peksi kasidah ingkang ngenggeni wit beros;

18. redi-redi ingkang inggil dados padununganipun menda wanan,lan parang-parang dados papan pandhelikaning kancil.

maca bab lengkap Jabur 104