18. redi-redi ingkang inggil dados padununganipun menda wanan,lan parang-parang dados papan pandhelikaning kancil.
19. Paduka ingkang ndadosaken rembulan dados pananggalan;surya ingkang sumerep wekdal anggenipun serap.
20. Manawi Paduka ndhatengaken pepeteng, lajeng dados dalu,ing wekdal punika sakathahing sato-kewan ing wana sami saba.
21. Singa nem sami nggero-gero betah memangsan,lan ngadhang-adhang pakan saking Gusti Allah.
22. Ing wanci pletheking surya sami ngempal,sarta ngglethak wonten ing guwa pandhelikanipun.
23. Dene manungsa lajeng mangkat dhateng ing padamelanipun,saha dhateng ing panggaotanipun ngantos ing wanci sonten.
24. Saestu kathah sanget yeyasan Paduka punika, dhuh Yehuwah,sadaya wau sami Paduka titahaken klayan kawicaksanan;saindenging bumi kebak ing titah Paduka.
25. Lah punika samodra, ageng lan wiyar tebanipun,ing ngriku kemruwet kewan-kewan ageng alit,tanpa wicalan kathahipun.
26. Ing ngriku kapal-kapal sami lelayaran,saha Lewiyatan ingkang Paduka titahaken,Paduka damel lelangen.
27. Sadaya sami ngajeng-ajeng dhateng Paduka,supados kaparingan tedha ing wancinipun.
28. Manawi Paduka paringaken, lajeng tinampenan,yen Paduka ngegaraken asta Paduka,sadaya sami katuwukan ing kasaenan.
29. Manawi Paduka nyingidaken wedana Paduka,sadaya sami gragapan;manawi Paduka mundhut nyawanipun, lajeng sami pejah,lan wangsul dados lebu malih.
30. Manawi Paduka maringaken Roh Paduka, lajeng sami tumitah,saha lumahing bumi Paduka dadosaken enggal.