Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Ayub 6:14-27 Kitab Sutji (JAV)

14. Wong kang ora welas marang pepadhane,iku nglirwakake pangabekti marang Kang Mahakuwasa.

15. Sadulurku padha ora kena diandel kaya kali,kaya santering banyu kang metu saka dhasare kali,

16. kang buthek marga banyune njendhel,salju kang ana ing njerone dadi ajer,

17. kang ing mangsa panas padha surud,samangsa kena ing dayane panas tumuli asat ana ing panggonane;

18. iline menggak-menggok,anjog ana ing pasamunan banjur mati.

19. Kapilah kang saka ing Tema padha ngungak-ungak,para sudagar ing Syeba padha ngarep-arep,

20. nanging padha kecuwan marga saka manut kayakinane,satekane ing kana bakal kapusan.

21. Iya kaya mangkono iku kowe kabeh saikine tumrap aku,nalika kowe padha nyumurupi kaanan kang nggegirisi, banjur padha kaget.

22. Apa aku tau kandha: Nggawaa oleh-oleh,sarta: Aku wenehana dhuwit reruba saka bandhamu,

23. utawa: Aku luwarana saka tangane kang nganiaya,lan: Aku tebusen saka tangane kang misesa?

24. Aku wulangen, temah aku bakal meneng;aku sumurupna kang dadi kaluputanku.

25. Iba gedhene sawabe pitutur kang jujur!Nanging apa tegese pamelehmu iku?

26. Apa karepmu iku nacad tembung?Apa tembunge wong kang entek pangarep-arepe iku dianggep angin?

27. Malah kowe padha mbuwang undhi tumrap marang bocah lola,dene mitramu kokdadekake barang dagangan.

maca bab lengkap Ayub 6