Bab

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Ayub 3 Kitab Sutji (JAV)

Pangadhuhe Ayub

3:1-26

1. Sawuse mangkono Ayub banjur calathu, nyupatani dina kalahirane;

2. pangucape mangkene:

3. “Sirnaa dina kalahiranku,mangkonoa uga wengi kang muni:Wus dadi wetengan lanang.

4. Dina iku dadia peteng,aja digalih dening Gusti Allah kangana ing luhur, aja kasorotan ing pepadhang pisan.

5. Muga kalimputana ing pepeteng, lan palimenganing pati,kasasabana ing mendhung,kinagetna ing grahana srengenge.

6. Wengi iku -- rinayuda ing peteng ndhedhet;aja nganti abungah-bungah, ing dina-dina sajroning setahun,aja kaetung awor cacahing sasi-sasi.

7. Lah wengi iku lestaria gabug,lan aja karungu swaraning kabungahan.

8. Kasupatanana dening para kang ngipat-ipati dina,kang pinter nangekake kanepsone Lewiatan.

9. Lintang-lintang esuk padha lestaria peteng;tanpa gawe anggone ngenteni tekane pepadhang,aja nganti nyumurupi katone bangbang wetan,

10. awit ora mbuntoni lawange guwa-garbaning ibuku,sarta ora ngaling-alingi kasusahan ana ing ngarepe mripatku.

11. Yagene aku ora mati nalika lair,lan ora pecat nyawaku nalika metu saka ing guwa-garba?

12. Yagene ana dhengkul kang nadhahi awakku;lan ana susu kang nusoni aku?

13. Saupama ora mangkono, aku rak bisa leyeh-leyeh kalawan tentrem;bisa turu lan ngaso

14. awor karo raja lan para nayaka ing jagad,kang wus padha mbangun gegempurane,

15. sarta awor para panggedhe kang duwe emas,lan omahe dikebaki salaka,

16. utawa yagene aku ora kaya bayi keluron kang kadhelikake,kaya bayi kang ora nganti ndeleng pepadhang?

17. Ana ing kono para wong dursila mari anggone gawe rerubed,sarta para wong kang nglentroh padha aso.

18. Ana ing kono para wong tawanan padha oleh katentreman,wus ora krungu swarane kang ngereh.

19. Wong cilik lan wong gedhe kaanggep padha ana ing kono,tuwin batur wus luwar saka lurahe.

20. Yagene wong papa diparingi pepadhang,lan kang prihatin kaparingan urip?

21. Kang banget kapengine mati, nanging ora mati-mati,kang anggone ngupaya ngluwihi wong kang ndhudhuk raja-brana kang kapendhem;

22. samangsa mrangguli kubure,bungahe luwih banget nganti surak-surak;

23. wong lanang kang dalane kaling-kalingan,kang rinupek dening Gusti Allah.

24. Awit pangesahku wus kaya dadi rejekiku,sarta panggluruhku ingesok prasasat banyu.

25. Dhasar apa kang daksumelangake, banjur tumama uga,lan apa kang dakwedeni, iya banjur nempuh.

26. Aku ora bisa ayem lan ora oleh aso utawa tentrem,mung karubedan kang nekani aku.”