Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Ayub 29:8-20 Kitab Sutji (JAV)

8. para nonoman bareng weruh tekaku banjur padha mundur,dene para wong kang wus uwanen padha ngadeg mapan;

9. para panggedhe padha leren anggone gunemanpadha nutupi tutuke;

10. sidhem swarane para pangarep,ilate kraket ing cethake.

11. Samangsa kuping krungu bab aku, aku banjur diarani rahayu,lan saben mripat kang ndeleng, aku mesthi dialembana.

12. Awit wong kang sangsara kang njaluk tulung iya banjur dakpitulungi,samono uga bocah lola lan wong kang sepi ing pitulungan.

13. Wong kang arep nemu bilai ngucapake berkah marang aku,sarta aku gawe bungahing atine randha.

14. Kabeneran kang dadi sandhangankutuwin aku nganggo kaadilan kayajubah lan sreban.

15. Aku dadi mripat tumrap wong wuta,sarta dadi sikil tumrap wong lumpuh.

16. Aku dadi bapa tumrap wong miskin,tuwin prakarane wong kang dudu kawanuhanku daktiti-priksa.

17. Wong dursila dakremuk untune,lan memangsane dakrebut saka ing cangkeme.

18. Osikku mangkene: Aku bakal sirna bareng karo susuhku,lan ngakehake dinaku kaya manuk feniks.

19. Oyodku tekan ing banyu,lan pang-pangku padha kainepan ebun.

20. Aku tansah kadunungan kamulyan kang seger,sarta gandhewaku pulih nom ana ing tanganku.

maca bab lengkap Ayub 29