Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Ayub 17:1-7 Kitab Sutji (JAV)

1. Semangatku wus rusak, umurku wus tumeka ing wekasane,sarta aku wus kacawisan kuburan.

2. Sanyata aku iki dadi poyokan,mripatku kepeksa ndeleng anggone padha tantang-tantangan.

3. Mugi Paduka karsaa dados tetanggelan kawula wonten ing ngarsa Paduka piyambak.Manawi boten makaten sinten malih ingkang saged ngwontenaken pasarujukan kangge kawula?

4. Awit manahipun sampun sami Paduka dadosaken buntet.Mila Paduka boten maringi kaunggulan.

5. Sing sapa nggugatake mitra-mitrane supaya oleh kauntungan,mripate anak-anake bakal dadi lamur.

6. Aku wus didadekake pocapan ana ing satengahing para bangsa,sarta dadi wong kang diidoni raine.

7. Mripatku dadi lamur marga saka susah,kabeh peranganing awakku dadi kaya wewayangan.

maca bab lengkap Ayub 17