Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Ayub 11:12-20 Kitab Sutji (JAV)

12. Manawa wong bodho bisa mangreti,beloning kuldi alas iya bisa lair dadi manungsa.

13. Manawa atimu kokcawisake,nuli ngegarake tanganmu marang Panjenengane,

14. sarta piala kang ana ing tanganmu iku kokedohake,tuwin kowe ora aweh duraka manggon ana ing tarubmu,

15. kowe mesthi banjur bisa ndengengek kalawan tanpa cacad,temah santosa lan ora bakal wedi,

16. kowe malah banjur lali marang kasusahanmu,iku mung kokelingi kaya banyu kang wus kepungkur miline.

17. Uripmu padhange bakal ngungkuli wayah tengange,pepeteng bakal dadi padhang kaya esuk.

18. Kowe bakal rumangsa tentrem, awit ana pangarep-arep;sawuse mulat ngiwa nengen banjur bakal turu kepenak;

19. anggonmu nglegeyeh ora bakal ana kang ngreridhu,lan akeh wong kang padha ngempek-empek marang kowe.

20. Nanging mripate wong duraka mesthi bakal dadi lamur,mulane padha ora bisa lumayu ngungsi maneh;kang dadi pangarep-arepe mung pecating nyawane.”

maca bab lengkap Ayub 11