1. Sang Prabu Dawud tumuli ngempalake sakehing wong pilihan saka ing antarane wong Israel, cacahe ana wong telung puluh ewu.
2. Sang Prabu Dawud nuli cecawis lan banjur tindak saka Baale-Yehuda, kadherekake sakehe para kawula, karsane arep ngusung pethine Allah, kang sinebut kalawan asmane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, kang lenggah ing dhampar ing sadhuwure kerubim.
3. Pethine Allah kaemotake ing kreta anyar, sawuse kausung saka ing omahe Abinadab, kang ana ing pagunungan. Uza lan Ahyo, anake Abinadab padha ngiringake kareta iku.
4. Uza lumaku ana ing ngiringane pethining Allah lan Ahyo ana ing ngarepe.
5. Sang Prabu Dawud lan sakehe wong Israel padha jejogedan sakatoge ana ing ngarsaning Sang Yehuwah, binarung swaraning kekidungan, clempung, slukat, terbang klinthingan lan kecer.
6. Bareng tekan ing panutone Nakhon, Uza kumranggeh tangane marang pethine Allah iku, lan banjur nyekel, amarga sapine keplesed.
7. Bebendune Yehuwah mungkat marang Uza, Gusti Allah banjur nggebag wong iku, amarga sembranane. Uza mati ngenggon ana ing sandhinge pethine Gusti Allah mau.
8. Sang Prabu Dawud dadine duka banget, amarga Sang Yehuwah nggebag Uza kanthi patrap kang ngebat-ebati banget: panggonan iku banjur katelah karan Peres-Uza nganti saprene.
9. Ing nalika samana Sang Prabu Dawud banjur ajrih marang Sang Yehuwah, pangandikane: “Kapriye bisane pethine Sang Yehuwah tumeka ing ngarepku.”
10. Mulane Sang Prabu ora karsa mindhah pethine Sang Yehuwah menyang ing panggonane menyang ing kuthane Sang Prabu Dawud, nanging Sang Prabu Dawud dhawuh ngenggokake menyang ing omahe Obed-Edom, wong ing Gat.