21. Unjuke Arauna marang Sang Prabu: “Punapa karsanipun gusti kawula Sang Prabu ngrawuhi ingkang abdi?” Paring wangsulane Sang Prabu Dawud: “Arep nuku panutonmu perlu kanggo yasa misbyahe Sang Yehuwah, supaya wewelak iki leren anggone nempuh rakyat.”
22. Arauna banjur munjuk marang Sang Prabu: “Sumangga, gusti kawula Sang Prabu kawula aturi mundhut panuton kawula lan ngurbanaken punapa ingkang panjenengan dalem karsakaken; lah punika wonten lembu-lembu kadamela kurban obaran lan keseran-keseran panuton saha pasangan lembu punika kagema kangge kajeng bong.
23. Sadaya punika, dhuh Sang Prabu, kaaturaken Arauna dhumateng Sang Prabu.” Arauna uga munjuk marang Sang Prabu: “Mugi-mugi Sang Yehuwah, Gusti Allah dalem, karenan galihipun dhateng Sang Prabu.”
24. Nanging pangandikane Sang Prabu Dawud marang Arauna: “Ora mangkono, nanging ingsun arep mundhut saka sira sapira regane, amarga ingsun ora bisa nyaosake kurban obaran marang Sang Yehuwah, Gusti Allahingsun, tanpa mbayar apa-apa.” Sang Prabu banjur mundhut panuton lan sapi iku klawan rega seket sekel selaka.
25. Sang Prabu Dawud tumuli ngadegake misbyah kagem Sang Yehuwah ana ing kono lan nyaosake kurban obaran lan kurban kaslametan. Sang Yehuwah banjur nyembadani donga panyuwun tumrap nagara kono lan wewelake leren anggone nempuh wong Israel.