21. Senapati Yoab banjur ngandika marang sawijining wong Etiopia: “Lungaa, ngaturna uninga marang Sang Prabu, apa kang wis kokdeleng.” Wong Etiopia iku sujud nyembah marang Senapati Yoab, banjur mangkat kanthi lumayu.
22. Ahimaas bin Zadhok banjur matur marang Senapati Yoab: “Punapa kemawon ingkang badhe kelampahan, kula inggih kalilana mangkat mlajeng, nusul tiyang Etiopia punika.” Nanging Senapati Yoab ngandika: “Yagene kowe kok kadereng arep mangkat, ngger? Apa kowe nggawa pawarta kang ana pituwase?”
23. Wangsulane: “Punapa kemawon ingkang badhe kelampahan, kula badhe mlajeng mangkat.” Yoab banjur ngandika: “Yen mangkono iya wis mlayua!” Ahimaas banjur lumayu metu dalan kang saka Lebak Yarden, temah tekane ndhisiki wong Etiopia iku.
24. Kacarita Sang Prabu Dawud lagi lenggah ana ing antarane gapura loro, dene prajurit jaga munggah ing payone gapura iku, ana ing ndhuwur balowarti. Nalika prajurit iku ngawasake, ndeleng wong teka mlayu-mlayu ijen bae,
25. nuli nguwuh-uwuh, ngaturi uninga marang Sang Prabu, banjur dipangandikani: “Yen tekane ijen bae, mesthi nggawa pawarta becik.” Nalika wong mau sangsaya nyedhak,
26. prajurit iku weruh wong liyane, banjur nguwuh-uwuh aweh weruh marang kang jaga gapura: “Lah punika wonten tiyang malih ingkang mlajeng piyambakan kemawon.” Sang Prabu banjur ngandika: “Iku mesthi nggawa pawarta becik.”
27. Sawuse iku pecalang munjuk: “Tiyang ingkang dhateng rumiyin punika caranipun mlajeng kados caranipun Ahimaas bin Zadhok.” Pangandikane Sang Prabu: “Iku wong becik, tekane mesthi nggawa pawarta becik.”