1. Sasedane Sang Prabu Saul, nalika Senapati Dawud kondur saka ngasorake wong Amalek, sarta lereb rong dina ana ing Ziklag,
2. ing dina katelune ana wong panunggalane balane Sang Prabu Saul, panganggone rowak-rawek, lan sirahe kawur-wuran lemah. Bareng tekan ing ngarsane Sang Senapati Dawud, sujud konjem ing bumi sarta nyembah.
3. Sang Dawud ndangu wong mau: “Saka ngendi tekamu?” Atur wangsulane wong mau: “Kawula keplajeng saking pabarisanipun Israel.”
4. Pandangune maneh: “Kapriye pawartane? Mara aku caritanana!” Atur wangsulane: “Wadyabala sampun sami keplajeng saking paprangan, boten namung panunggilanipun wadyabala kemawon ingkang ambruk pejah, dalasan Sang Prabu Saul saha Pangeran Yonatan, putranipun, ugi sami seda.”
5. Senapati Dawud banjur ngandika marang wong kang nggawa pawarta iku: “Kapriye ngretimu, yen Sang Prabu Saul lan Pangeran Yonatan, putrane wis seda?”
6. Atur wangsulane kang nggawa pawarta mau: “Kapinujon kawula wonten ing pareden Gilboa; saking ngriku katingal Sang Prabu Saul lendhehan ing waosipun, mangka dipun oyak kreta-kreta tuwin bala kapalan.
7. Nalika noleh mawingking mirsani kawula, lajeng nimbali kawula, lan kawula matur: Nuwun, Gusti kawula.