12. Apa para allahe bangsa-bangsa, kang wus padha disirnakake dening para leluhuringsun bisa ngluwari bangsa-bangsa mau, yaiku Gozan, Haran, Rezef lan bani Eden kang ana ing Telasar?
13. Ana ing ngendi ta ratuning nagara Hamat lan Arpad, ratuning kutha Sefarwaim, ratuning nagara Hena lan Iwa?”
14. Sang Prabu Hizkia nampeni layang iku saka ing tangane para utusan, layang nuli kawaos. Sang Prabu banjur tindak lumebet ing padalemaning Sang Yehuwah sarta mbeber layang mau ana ing ngarsaning Sang Yehuwah.
15. Sang Prabu Hizkia tumuli ndedonga ana ing ngarsaning Sang Yehuwah, unjuke: “Dhuh Yehuwah, Gusti Allahipun Israel, ingkang adhedhampar ing sanginggiling kerubim! Namung Paduka piyambak ingkang jumeneng dados Gusti Allahipun sakathahing karajan ing bumi. Paduka ingkang nitahaken langit kalayan bumi.
16. Paduka mugi karsaa nenglengaken talingan Paduka, dhuh Yehuwah, saha mugi karsaa midhangetaken; Paduka mugi karsaa ngagem paningal Paduka, dhuh Yehuwah saha mugi karsaa mirsani. Paduka mugi karsaa midhangetaken tembung-tembungipun Sanherib ingkang sampun dipun kintunaken kangge ngawon-awon Gusti Allah ingkang gesang.
17. Dhuh Yehuwah, para ratu ing Asyur pancen sampun nyirnakaken bangsa-bangsa dalah nagari-nagarinipun
18. saha mbesmi para allahipun, amargi punika sanes Gusti Allah, nanging namung damelaning tangan manungsa, namung kajeng saha sela, mila saged karisak dening tiyang.
19. Milanipun sapunika, dhuh Yehuwah, Gusti Allah kawula sadaya, Paduka mugi karsaa nguwalaken kawula sadaya saking ing tanganipun, supados karajan ing bumi sami nyumerepi, bilih namung Paduka piyambak punika ingkang jumeneng Gusti Allah, dhuh Yehuwah.”
20. Nabi Yesaya bin Amos nuli utusan wong sowan ing ngarsane Sang Prabu Hizkia, kadhawuhan matur: “Makaten pangandikanipun Pangeran Yehuwah, Gusti Allahipun Israel: Apa kang wus sira pratelakake ana ing pandonganira marang Ingsun ing bab Sanherib, ratu ing Asyur, iku wus Sunpiyarsakake.
21. Punika pangandika ingkang sampun kaparingaken dening Pangeran Yehuwah tumrap piyambakipun:Kenya, yaiku putri ing Sion,wus ngremehake sira,wus moyoki sira;lan putri ing Yerusalemwus gedheg-gedheg ana ing burinira.
22. Sapa ta kang sira wewadalan sira ala-ala iku?Tumuju marang sapa ta sira ngumbar swaranirakang sora iku,sarta mentheleng kalawan gumunggung iku?Tumuju marang Kang Mahakuwasa Gusti Allahe Israel!
23. Lumantar para utusanira sira wus memada Pangeran Yehuwahlan sira wus ngucap: Kalawan kretaku kang akeh cacaheaku munggah ing panggonan-panggonan kang dhuwur ing pagunungan,menyang panggonan kang adoh dhewe ing gunung Libanon;aku wus negori wite eres kang dhuwur-dhuwur tur gedhe-gedhe,wite beros kang pilihan-pilihan;aku wus lumebu ing papan panginepan kang poncot dhewe,menyang ing alase kang wit-witane ketel.
24. Ingsun iku wus ndhudhuk banyulan wus ngunjuk banyu duweking liyan,sarta Ingsun wus ngasatake kalawan tlapakaning sampeyaningSunsakehing kali ing tanah Mesir.
25. Sira apa ora wus krungu,manawa Ingsun wus nemtokake dina saka ing kadohanlan wus ngrancang bab iku nalika ing jaman kuna-makuna?Saiki iku Sunwujudake,yaiku manawa sira gawe sepi mamringekutha-kutha betengsira dadekake tumpukan watu.
26. Wong kang padha manggon ing kono kang tanpa dayadadi kaget lan wirang;padha dadi kaya thethukulan ing ara-aralan kaya suket kang ijo,kaya suket ing sadhuwuring payonutawa kaya gandum kang alum sadurunge tuwa.