1. Nanging ing taun kang kaping pitune Imam Yoyadha nggemblengake tekade nganakake pasarujukan karo para panggedhening wadya-bala satus, yaiku: Azarya bin Yeroham, Ismael bin Yohanan, Azarya bin Obed, Maaseya bin Adaya lan Elisafat bin Zikhri.
2. Iku padha mider-mider ing tanah Yehuda lan nglumpukake para wong Lewi ing sakehe kutha ing Yehuda lan para tetindhihing kulawangsane wong Israel, iku padha teka ing Yerusalem kabeh.
3. Wong sapasamuwan iku kabeh banjur padha gawe prajanjian karo Sang Prabu ana ing padalemaning Allah. Imam Yoyadha ngandika marang wong-wong mau: “Delengen, iki putrane Sang Nata! Kareben panjenengane ngasta paprentahan, kaya kang wus kapangandikakake dening Pangeran Yehuwah tumrap para tedhake Sang Prabu Dawud.
4. Iki kang kudu padha koktindakake: Panunggalanmu, yaiku kang wus rampung anggone nglakoni kawajibane ing dina Sabat, imam utawa wong Lewi, iku kang sapratelon padha dadia jaga gapura,
5. sapratelon maneh padha mapana ana ing kadhaton, lan kang sapratelon ana ing Gapura Dhasar, dene rakyat kabeh padha anaa ing plataraning padalemane Sang Yehuwah.
6. Sapa bae ora kena lumebu ing padalemaning Yehuwah, kajaba para imam lan para wong Lewi kang lagi nindakake kawajibane. Iku kena lumebu, awit iku padha suci, nanging rakyat kabeh kudu padha netepi pranataning Yehuwah.