1. Sang Dawud nuli lolos saka ing Nayot, ing sacedhake Rama. Sarawuhe ing daleme Pangeran Yonatan nuli matur: “Kula punika nindakaken punapa? Punapa kalepatan kula lan punapa ta dosa kula dhateng ingkang rama, dene ngantos ngersakaken pejah kula?”
2. Nanging Pangeran Yonatan ngandika marang Sang Dawud: “Babar pisan boten. Panjenengan boten badhe kasedanan. Engeta, bilih kanjeng rama boten badhe tumindak punapa-panapa, prakawis agenga alita, ingkang boten kawedharaken dhateng kula rumiyin. Kanjeng rama rak boten badhe nyidhem prakawis punika tumrap kula? Punika temtu boten!”
3. Nanging Sang Dawud matur maneh: “Ingkang rama temtu sampun uninga, bilih panjenengan remen dhateng kula. Mila panggalihipun: Yonatan aja nganti ngreti prakara iki, mengko mundhak sedhih atine; ewadene, demi Sang Yehuwah ingkang agesang, lan demi gesang panjenengan, antawisipun pejah kaliyan kula namung wonten sajangkah.”
4. Pangeran Yonatan ngandika marang Sang Dawud: “Punapa kemawon ingkang dados kersa panjenengan badhe kula tindakaken.”
5. Pangandikane Sang Dawud marang Pangeran Yonatan: “Panjenengan mirsa, bilih benjing-enjing punika wulan enggal, pancenipun kula kedah ndherek dhahar kaliyan Sang Prabu. Manawi panjenengan marengaken kula kesah umpetan ing ara-ara ngantos mbenjing emben sonten.
6. Manawi ingkang rama ndangokaken kula panjenengan matur: Dawud nedha palilah dhateng kawula kalayan sanget, kalilana enggal-enggal kesah dhateng kithanipun ing Betlehem, amargi ing ngrika wonten upacara sidhekahan taunan kangge sadaya kulawangsa.
7. Manawi dipun pangandikakaken makaten: Iya becik, ateges ingkang abdi wilujeng. Nanging manawi dukanipun muntab dadakan, panjenengan mangertosa, bilih Sang Prabu sampun mutus murih bilai kula.
8. Manawi makaten mugi karsaa paring cihnaning kasetyan panjenengan dhateng ingkang abdi punika, awit dene panjenengan sampun damel prajanjian kaliyan ingkang abdi wonten ing ngarsanipun Sang Yehuwah. Samanten ugi manawi wonten kalepatan kula, panjenengan piyambak kula aturi mejahi kula. Punapa sebabipun dene panjenengan badhe ngloropaken kula dhateng ingkang rama?”
9. Nanging Pangeran Yonatan mangsuli: “Punika katebihna saking kula! Amargi manawi kula mangretos sayektos, bilih kanjeng rama sampun mutus badhe ndhatengaken bilai dhateng panjenengan, punapa inggih kula boten ngaturi pirsa dhateng panjenengan.