1. Bareng wus rampung anggone Dawud munjuk marang Sang Prabu Saul, galihe Pangeran Yonatan cumanthel marang Dawud lan Pangeran Yonatan nresnani Dawud prasasat marang sarirane piyambak.
2. Ing dina iku Dawud kadhawuhan ndherek Sang Prabu Saul lan ora kepareng mulih menyang omahe wong tuwane.
3. Pangeran Yonatan nganakake prajanjian karo Dawud awit dene panjenengane anggone nresnani Dawud prasasat marang sarirane piyambak.
4. Pangeran Yonatan ngrucat pangagemane lan kaparingake marang Dawud dalah pangagemane perang tumeka pedhang, panahe lan sabuke.
5. Dawud mangsah perang lan tansah unggul, menyanga ngendi bae anggone kautus dening Sang Prabu Saul, mula banjur kawisudha dadi tetindhihe prajurit. Bab iku kaanggep becik dening kawula kabeh lan para punggawane Sang Prabu Saul.
6. Nanging nalika padha mulih, sabaline Dawud saka anggone ngasorake wong Filisti iku, para wong wadon saka sakehe kutha ing Israel, padha methuk rawuhe Sang Prabu Saul karo padha sesindhenan lan jejogedan kalawan ngunekake trebang, padha suka pari suka sarta kalawan nabuh triwilah.
7. Lan wong wadon kang padha jejogedan iku padha sesindhenan saur-sauran, tembunge:“Sang Prabu Saul ngasorake mungsuh ewon,nanging Sang Dawud puluhan ewon.”