21. Elkana, kang lanang mau, nuli munggah dalah sakulawargane nyaosake kurban sembelehan taunan lan ngluwari nadare marang Sang Yehuwah.
22. Nanging Hana ora melu, awit pangucape marang kang lanang: “Benjing manawi larenipun sampun kasapih, kula badhe ngeteraken piyambak, dene lare punika sageda ngadhep wonten ing ngarsanipun Sang Yehuwah lan tetepa wonten ing ngrika ing sajegipun gesang.”
23. Wangsulane Elkana bojone, marang Hana: “Lakonana apa kang kokanggep becik, asoa ing omah bae nganti anakmu koksapih; Sang Yehuwah muga netepana ing prasetyane.”Dadine wong wadon iku kari ana ing omah lan nusoni anake, nganti tumeka wayahe disapih.
24. Sawuse wong wadon iku nyapih anake, anake iku banjur diajak, kanthi nggawa sapi lanang kang umur telung taun, glepung saefa, lan anggur saimpes, iku banjur disaosake menyang ing padalemane Sang Yehuwah, ing Silo. Ing wektu semana bocahe isih cilik banget.
25. Sapine banjur disembeleh lan bocahe nuli disaosake marang ing ngarsane Imam Eli.
26. Ature Hana: “Kula nuwun Rama, kula keparenga matur, demi kasungengan panjenengan, kula punika tiyang estri ingkang kala rumiyin ngadhep wonten ing ngarsa panjenengan ngriki nyenyuwun dhumateng Sang Yehuwah.
27. Ingkang kula suwun inggih lare punika, dene Sang Yehuwah sampun nyembadani panyuwun kula dhateng Panjenenganipun.
28. Pramila lare punika kula saosaken dhateng Sang Yehuwah; sajegipun gesang mangsa boronga Sang Yehuwah.” Tumuli padha sujud manembah marang Sang Yehuwah ana ing kono.