1. Sang Prabu Suleman anggone yasa kratone lawase nganti telulas taun, lagi rampung babar pisan kratone iku.
2. Panjenengane ngedegake kamar “Alas Libanon”, kang dawane satus asta lan ambane seket asta sarta dhuwure telung puluh asta, iku kasangga ing saka kayu eres telung larik mawa krebil kayu eres.
3. Kamar iku ing dhuwur didokoki epyan kayu eres, tumumpang ing blandar pangeret kang kasangga ing saka-saka mau, cacahe patang puluh lima, kadadekake limalas saben larike.
4. Lan uga ana cendhelane krepyak telung larik, padha arep-arepan, telu-telu.
5. Lawange lan cendhelane kabeh wangune maju pat, cendhela-cendhelane iku padha arep-arepan, telu-telu.
6. Sang Prabu uga yasa Bangsal Saka, kang dawane seket asta, lan ambane telung puluh asta. Ing ngarepe bangsal iki ana bangsale maneh kang ing sisih ngarepe ana sakane lan ana undhak-undhakane.
7. Sang Nata iya yasa Bangsal Singgangsana, papan kagem nindakake pangadilan, dadine bangsal pangadilan, kang katutup kalawan kayu eres wiwit ing jrambah nganti tekan ing kayu-kayuning epyan.
8. Dene kedhaton kang didalemi piyambak iku kaprenah ana ing plataran liyane, kepara menjero katimbang karo bangsal mau; iku patrap anggone yasa padha bae. Sabanjure putri putrane Sang Prabu Pringon, kang kapundhut garwa Sang Prabu Suleman, uga kayasakake dalem kang padha kaya bangsal mau.
9. Temboke iku mau kabeh kang digawe watu kang larang-larang regane, kang ukurane padha karo watu tatahan, kang njaba njerone kagraji nganggo graji, wiwit ngisor nganti tekan ndhuwur, lan uga saka tembok njaba nganti tekan ing temboking plataran gedhe.