1. Sawuse antara suwe, ing taun kang katelu ana pangandikane Pangeran Yehuwah marang Nabi Elia mangkene: “Sira mangkata, ngatona awakira marang Akhab, sabab Ingsun bakal paring udan ana ing bumi.”
2. Nabi Elia nuli tindak ngatingalake sarirane marang Sang Prabu Akhab. Anadene pailan kang tumempuh marang Samaria iku abot banget.
3. Awit saka iku Sang Prabu Akhab wus nimbali Sang Obaja kang dadi panggedhening kraton. Sang Obaja iku priyayi kang temen-temen anggone ngabekti marang Sang Yehuwah.
4. Awit nalika Sang Prameswari Izebel nyirnakake para nabining Sang Yehuwah, Sang Obaja mundhut nabi satus banjur kadhelikake gegrombolan nyeket-nyeket ana ing sajroning guwa, sarta iya rumeksa marang pangan lan ngombene.
5. Pangandikane Sang Prabu Akhab marang Sang Obaja: “Nagara iki dlajahana lan sakehe sumber lan sakehing kali paranana, bokmanawa kita isih oleh suket kanggo nguripi jaran lan bihal sarta ora usah mateni kewan iku siji-sijia.”
6. Banjur padha mbage-mbage wilayah kang bakal padha didlajahi, Sang Prabu Akhab nuli tindak piyambakan ndlajahi wilayah kang siji, dene Sang Obaja ndlajahi wilayah sijine.
7. Ana ing dalan Sang Obaja kepethuk Nabi Elia. Bareng wus ora pangling marang panjenengane, Sang Obaja tumuli sujud lan matur: “Punapa panjenengan punika bendara kula Elia?”