22. Ing dina iku banjur padha mangan lan ngombe ana ing ngarsaning Pangeran Yehuwah kalawan kabungahan gedhe; sawuse iku tumuli padha mindhoni anggone njumenengake dadi ratu Pangeran Suleman, putrane Sang Prabu Dawud, sarta njebadi panjenengane anggone jumeneng ratu kagem Pangeran Yehuwah lan uga njebadi Zadhok dadi imam.
23. Sang Prabu Suleman tumuli lenggah nggentosi Sang Prabu Dawud, kang rama, ing dhampar kaprabon kang katetepake dening Sang Yehuwah, lestari anggone jumeneng, lan saben wong Israel mituhu marang pangandikane.
24. Sakehe pemimpin lan para prawira sarta uga para putrane Sang Prabu Dawud padha ngakeni pangwaose Sang Prabu Suleman.
25. Pangeran Yehuwah ndadosake Sang Prabu Suleman luhur luwih dening banget ana ing ngarepe wong Israel kabeh lan maringi marang panjenengane kaagunganing karajan kaya kang durung tau dialami dening sakehe ratu ing Israel kang ngasta paprentahan sadurunge panjenengane.
26. Kaya mangkono anggone Sang Prabu Dawud putrane Sang Isai wus ngasta paprentahan ing saindenging tanah Israel.
27. Anggone ngratoni wong Israel lawase patang puluh taun; ana ing Hebron pitung taun lan ana ing Yerusalem anggone jumeneng telung puluh telu taun.
28. Sang Nata banjur seda, yaiku bareng wus pethak remane, wus sepuh ing yuswa, sugenge kebak kasugihan lan kamulyan; Pangeran Suleman kang putra, nuli jumeneng ratu nggentosi panjenengane.
29. Mungguh riwayate Sang Prabu Dawud wiwit wiwitan nganti wekasan, iku katulisan ana ing riwayate Nabi Samuel, wong sidik, lan ana ing riwayate Nabi Natan sarta ing riwayate Nabi Gad, wong sidik,
30. iya bab sugenge kabeh nalika jumeneng ratu lan kaprawirane, kaananing jaman kang dialami panjenengane lan kang dialami Israel sarta sakehing karajan ing nagara-nagara liyane.