4. Rahayu wong kang prihatin, awit iku bakal padha kalipur.
5. Rahayu wong kang alus ing budi, awit iku bakal padha tampa warisan bumi.
6. Rahayu wong kang kaluwen lan ngelak marang kasampurnan, awit iku kang bakal padha kawaregan.
7. Rahayu wong kang ambek welasan, awit iku bakal padha oleh piwelas.
8. Rahayu wong kang resik atine, awit iku bakal padha sumurup marang Allah.
9. Rahayu wong kang dhemen ngrukunake, awit iku bakal padha kasebut para putraning Allah.
10. Rahayu wong kang dikaniaya marga saka kayekten, awit iku kang padha nduweni Kratoning Swarga.
11. Rahayu kowe, manawa marga saka Aku kowe diwewada lan dikaniaya sarta dipitenah.
12. Padha bungaha lan sukarenaa, sabab gedhe ganjaranmu ana ing swarga, awit iya kaya mangkono anggone wong-wong padha nganiaya para nabi sadurunge kowe.”
13. “Kowe iku padha dadi uyahing bumi. Lah yen uyah iku ilang asine, apa kang kanggo mulihake asine? Wis ora ana gunane maneh kajaba mung dibuwang lan diidak-idak ing wong.
14. Kowe iku padha dadi pepadhanging jagad. Kutha kang ana ing dhuwur gunung iku ora bisa kaling-kalingan.