1. Gusti Yesus tumuli paring pasemon maneh marang wong-wong mau, pangandikane:
2. “Kratoning Swarga iku upamane kaya ratu, kang mahargya pikramane ingkang putra.
3. Banjur utusan para abdi nimbali para wong kang kauleman, nanging padha ora gelem sowan.
4. Nuli utusan para abdine liyane, dhawuhe: Sing padha diulemi kandhanana mangkene: Ingsun wis nyawisake bujananingsun, sapiningsun lan kewaningsun lemon wis padha kasembelehan, sarta samubarang wis cumepak. padha tekaa ing pahargyan.
5. Ewadene para kang kauleman padha ora maelu. Ana kang padha menyang ing pategalane, ana kang lunga ngurus padagangane,
6. dene liyane padha nyekel para abdi mau, dikaniaya sarta dipateni.
7. Mulane Sang Nata duka lan banjur utusan wadyabalane kadhawuhan numpes wong-wong dursila mau lan ngobongi kuthane.
8. Sawise iku nuli ngandika marang para abdine: Bujana manton wis cumawis, nanging wong-wong sing diulemi padha ora pantes.
9. Mulane padha menyanga ing dalan-dalan prapatan, saben wong kang kokprangguli ing kono padha ulemana menyang ing pahargyan manton iki.