28. Simeon banjur mbopong Sang Timur kalawan memuji marang Gusti Allah, unjuke:
29. “Dhuh, Pangeran, sapunika Paduka marengaken kawula kesah kalayan temrem rahayu, miturut pangandika Paduka,
30. sabab mripat kawula sampun nyumerepi karahayon peparing Paduka,
31. ingkang sampun Paduka cawisaken women ing sangajenging bangsa sadaya,
32. inggih punika pepadhang ingkang minangka wedharan tumrap bangsa-bangsa sanes saha ingkang dados kamulyaning umat Paduka, Israel.”
33. Rama-ibune kaeraman banget marang kabeh kang diucapake tumrap Panjenengane mau.
34. Simeon banjur mberkahi lan calathu marang Maryam, kang ibu: “Lah iki wis pinasthi dadi marganing tiba lan tangine wong ing Israel pirang-pirang, lan dadi tetengeran kang bakal nukulake padudon
35. -- lan atimu dhewe bakal katuwek ing pedhang -- supaya kalairna pikiraning atine wong akeh.”
36. Lan maneh ing kono iya ana nabi wadon, jenenge Hana, anake Fanuel, saka taler Asyer, wis tuwa banget. Sawise omah-omah banjur urip bebarengan karo bojone pitung tahun,