19. He, para wong lanang, bojomu tresnanana lan aja nganti kokkasari.
20. He, bocah-bocah, padha manut-mituruta marang wong tuwamu ing sadhengah prakara, sabab iku ndadekake keparenge Gusti.
21. He, para bapa, aja nglarakake atine anakmu, supaya aja nganti semplah.
22. He, para batur, mituhua marang bandaramu kadonyan ing sadhengah prakara, aja mung ana ing sapangarepan anggonmu gawe senenge, nanging diklawan tulusing ati kang marga saka wedi marang Gusti,
23. lan sadhengah apa kang koktindakake iku tindakna kalawan terus ing batin kayadene kagem Gusti, ora kanggo manungsa.
24. Kowe wus padha sumurup, yen Gusti bakal maringi panduman kang wus ditamtokake minangka ganjaranmu. Gusti Kristus iku bandara, lan kowe dadi abdine.
25. Sing sapa gawe luput, iku bakal nyangga kaluputane, marga Gusti ora mawang wong.