7. sabab urip kita iki sarana pracaya, ora sarana ndeleng --
8. nanging atiku padha tatag, lan aku kabeh malah seneng ngalih saka ing badan iki lan manggon ing jero ndherek Gusti.
9. Marga saka iku aku padha ngudi, sajrone aku padha manggon ing badan iki, utawa ana ing sajabane, supaya aku padha ndadekna ing kaparenge.
10. Sabab kita kabeh kudu padha ngadhep ana ing ngarsane dhamparing pangadilane Sang Kristus, prelu nampani ganjaran kang cundhuk karo kang padha kita lakoni dhewe-dhewe sajrone urip iki, dadia kang becik, dadia kang ala.
11. Kang iku sarehne aku padha sumurup ing bab wedi marang Gusti, mulane aku ngudi ngyakinake wong-wong. Tumrap Gusti Allah sedyaku iku wus cetha, lan pangarep-arepku uga mangkonoa tumrap kowe kabeh.