14. Za ku yi abin rufe alfarwa da fatun raguna da aka rina ja, za ku kuma yi wani abin rufewa da fatun da aka jeme.
15. “Za ku yi alfarwar da katakon itacen ƙirya. Za ku kakkafa su a tsaye.
16. Tsawon kowane katako zai zama kamu goma, fāɗinsa kamu ɗaya da rabi.
17. Za a fiƙe kan kowane katako. Haka za ku yi da dukan katakan.
18. Za ku shirya katakan alfarwa kamar haka, katakai ashirin wajen gefen kudu.
19. Ku kuma yi kwasfa arba'in da azurfa da za a sa wa katakan nan ashirin. Za a sa kawunan katakan da aka fiƙe a cikin kwasfa.
20. Za ku kuma kafa katakai ashirin wajen gefen arewa na alfarwar.
21. Haka kuma za ku yi kwasfa arba'in da azurfa dominsu. Kwasfa biyu domin kowane katako.
22. A wajen yamma ga alfarwa kuma ku kafa katakai shida.
23. Ku kuma sa katakai biyu a kowace kusurwa ta yamma a alfarwa.
24. Katakan nan kuwa, sai a haɗa su daga ƙasa zuwa sama, a ɗaure. Haka za a yi da katakan kusurwan nan biyu. Za su zama na kusurwa biyu.
25. Za a sami katakai takwas da kwasfansu na azurfa guda goma sha shida, kowane katako yana da kwasfa biyu.
26. “Sai ku yi sanduna da itacen ƙirya. Sanduna biyar domin katakai na gefe ɗaya.
27. Biyar kuma domin katakai na wancan gefe. Har yanzu kuma biyar domin katakai na gefen yamma.
28. Sandan da yake tsakiyar katakan zai bi daga wannan gefe zuwa ƙarshen wancan gefe.
29. Za ku dalaye katakan da zinariya, ku kuma yi musu ƙawanen zinariya inda za a sa sandunan. Za ku dalaye sanduna kuma da zinariya.
30. Ta haka za ku yi alfarwar bisa ga fasalin da aka nuna maka a bisa dutsen.
31. “Za ku yi labule da lallausan zaren lilin, mai launin shuɗi, da shunayya, da mulufi. A yi shi da gwaninta, a zana siffofin kerubobi a kansa.
32. Ku rataye shi a bisa dirkoki huɗu nan itacen ƙirya waɗanda aka dalaye da zinariya, da maratayansu na zinariya waɗanda aka sa cikin kwasfa huɗu na azurfa.