35. agus rug na tionóntaí ar a sheirbhísigh, agus bhuail siad duine acu, agus mharaigh siad an dara duine, agus d'imir siad bás ar dhuine eile acu le clocha.
36. Chuir sé seirbhísigh eile uaidh arís, níos mó ná an chéad uair, agus rinne siad mar an gcéanna leo.
37. Chuir sé a mhac chucu ina dhiaidh sin, á rá, ‘Beidh meas acu ar mo mhac.’
38. Ach nuair a chonaic na tionóntaí an mac, dúirt siad ina n‑intinn féin, ‘Is é seo an t‑oidhre; tagaigí go maraímid é ionas go mbeidh a oidhreacht againne.’
39. Agus rug siad air agus chaith siad amach as an bhfíonghort é, agus mharaigh siad é.
40. Nuair a thiocfas an té ar leis an fíonghort mar sin, cad é a dhéanfaidh sé leis na tionóntaí úd?”
41. Ar siadsan leis, “Cuirfidh sé na bithiúnaigh chun báis léanmhair, agus ligfidh sé an fíonghort ar chíos do thionóntaí eile a thabharfas na torthaí dó ina séasúir.”
42. Arsa Íosa leo, “Nach bhfuil léite agaibh sna scrioptúir:‘An chloch sin dar dhiúltaigh na saoirtá sí mar chloch chinn sa chúinne;is é sin an gníomh a rinne an Tiarna,agus is iontach é inár súile?’
43. Insím daoibh dá bhrí sin go mbainfear ríocht Dé díbhse agus go dtabharfar í do náisiúin a bhéarfas na torthaí is dual di.”
45. Nuair a chuala na hardsagairt agus na Fairiséigh a fháithscéalta, thuig siad gur orthu a bhí sé ag caint.