37. Ba é a fhreagra, “An té a chuireas an dea-shíol, is é Mac an duine é;
38. is é an cuibhreann an domhan, agus is é a chiallaíos an dea-shíol, clann mhac na ríochta; is é an cogal clann an áibhirseora,
39. is é an namhaid a chuir é an diabhal; is é an fómhar deireadh na haoise, agus is iad na buanaithe na haingil.
40. Mar a chruinnítear an cogal agus mar a dhóitear sa tine é, is amhlaidh a bheidh ag deireadh na haoise.
41. Cuirfidh Mac an duine uaidh a aingil, agus cruinneoidh siad amach as a ríocht a mbíonn ina gcionn-siocair peaca,
42. agus caithfidh siad i bhfoirnéis na tine iad; san áit a mbíonn deora agus díoscán fiacal.
43. Is ansin a bheidh na fíréin ag dealramh mar an ghrian i ríocht m'Athar. An té a bhfuil cluasa air, éisteadh sé.
44. “Is cosúil ríocht na bhflaitheas le taisce a bhí i bhfolach i ngort, ar tháinig fear air, agus ar fholaigh sé é; ansin leis an áthas atá air téann sé go ndíolann sé a bhfuil aige go gceannaíonn sé an gort úd.
45. “Is cosúil arís ríocht na bhflaitheas le ceannaí a bhíodh ag cuardach na bpéarlaí ab fhearr,
46. a tháinig ar aon phéarla mórluachmhar amháin, agus a d'imigh agus a dhíol a raibh aige, agus a cheannaigh é.
47. “Arís, is cosúil ríocht na bhflaitheas le líon a caitheadh amach san fharraige agus a rug ar an uile chineál éisc;