15. Mar tá croí na muintire seo i ndiaidh éirí ramhar,agus tugann siad cluas bhodhar,agus dhall siad a súile,ar eagla go bhfeicfeadh a súile,agus go gcluinfeadh a gcluasa,agus go dtuigfeadh a gcroí,agus go dtiontóidís thart ionas go leigheasfadh mise iad.’
16. Ach is beannaithe bhur súile, mar feiceann siad, agus is beannaithe bhur gcluasa, mar cluineann siad.
17. Deirim i bhfírinne libh, is iomaí fáidh agus fíréan a bhí ag tnúth lena bhfeiceann sibhse a fheiceáil, agus nach bhfaca é, agus a bhí ag tnúth lena gcluineann sibh a chluinstin agus nár chuala é.
18. “Éistigí mar sin le fáithscéal an tsíoladóra.
19. Nuair a chluineann aon duine briathar na ríochta gan a thuiscint, is é rud, tagann an drochsprid agus sciobann sí ar shiúl an síol a cuireadh ina chroí; is é sin an méid a cuireadh ar imeall an chosáin.
20. I dtaca leis an síol a cuireadh sa talamh creagach, is é sin an té a chluineas an briathar agus a ghlacas leis go háthasach gan mhoill;
21. an té nach bhfuil aon fhréamh ann, agus nach maireann ach seal, mar nuair a éirionn aon chrá nó géarleanúint i dtaobh an bhriathair, glacann sé fuath dó gan mhoill.
22. I dtaca leis an síol a cuireadh i measc na ndriseog, is é sin an té a éisteas leis an mbriathar, ach go mbíonn imní an tsaoil agus cluain an tsaibhris ag tachtadh an bhriathair, sa chaoi nach mbíonn toradh air.
23. Ach i dtaca leis an síol a cuireadh i ndea-úir mhéith, is é sin an té a chluineas an briathar agus a thuigeann é; is é a thugann toradh uaidh, uaireanta faoi chéad, agus uaireanta faoi sheasca, agus uaireanta eile faoi thríocha.”
24. Chuir sé fáithscéal eile rompu, agus dúirt sé, “Féadtar ríocht na bhflaitheas a chur i gcosúlacht le fear a chuir dea-shíol ina chuibhreann;
25. ach nuair a bhí daoine ina gcodladh, tháinig an namhaid a chur cogail i measc na cruithneachta agus d'imigh sé leis.
26. Nuair a d'fhás an geamhar aníos agus a tháinig na diasa, nochtadh an cogal freisin.