13. Agus ar seisean ansin leis an bhfear, “Sín do lámh amach uait.” Agus shín an fear amach í, agus rinneadh slán folláin í, dála na leathláimhe eile.
14. Ach chuaigh na Fairiséigh amach go ndeachaigh i gcomhairle le chéile ina aghaidh, conas a chuirfidís deireadh leis.
15. Ní raibh Íosa dall air sin, agus d'imigh sé as sin. Chuaigh mórán ina dhiaidh, agus leigheas sé iad uile go léir,
16. agus d'ordaigh sé dóibh gan a insint go raibh sé ann.
17. Tharla sin leis an ní a dúirt an fáidh Ísáia a chomhlíonadh:
18. “Féach mo sheirbhíseach a thogh mé,mo dhuine ionúin a mbíonn toil ag m'anam ann.Cuirfidh mé air mo Spiorad,agus is é a fhógrós a gceart do na Gintlithe.
19. Ní bheidh sé clamprach ná ardghlórach,agus ní chluinfear a ghuth ar na sráideanna;
20. ní bhrisfidh sé an ghiolcach bhrúiteagus ní mhúchfaidh sé an buaiceas smolchaitego dtugann sé an ceart chun bua;
21. agus is as a ainmsean a bheidh dóchas ag na Gintlithe.”
22. Ba ansin a tugadh chuige balbhán dall a raibh deamhan ann, agus leigheas sé é, i dtreo go raibh idir urlabhra agus amharc ag an mbalbhán.
23. Rinne na daoine uile iontas de, agus dúirt siad, “An féidir gurb é Mac Dháibhí é?”
24. Ach nuair a chuala na Fairiséigh é, dúirt siadsan, “Níl ann ach go ndíbríonn an duine seo deamhain trí Bheelsebúl, prionsa na ndeamhan.”
25. Ar seisean leo agus a dhea-fhios aige cad iad na smaointe a bhí ina n‑intinn, “Níl ríocht a dhealaítear ina héadan féin nach ndéantar fásach di, agus ní sheasóidh an chathair ná an teaghlach a dhealaítear ina éadan féin;
26. agus más rud é go mbíonn Sátan ag díbirt Shátain, tá sé dealaithe ina éadan féin; agus conas a sheasós a ríocht mar sin?
27. Agus más trí Bheelsebúl a dhíbrímse deamhain, cé hé sin a mbíonn bhur mic á ndíbirt tríd? Mar sin bíodh siadsan ina mbreithiúna oraibh.