21. Agus dúirt sé leo, “An dtugtar lampa isteach lena chur faoi bhéal soithigh, nó faoin leaba, agus gan a chur in airde?
22. Mar ní chuirtear aon ní i bhfolach, gan a nochtadh; ná níl aon ní ina rún, nach dtugtar chun solais.
23. Má tá cluas le héisteacht ag aon duine, éisteadh sé.”
24. Agus dúirt sé leo, “Tugaigí aire don rud a chluineas sibh; tomhasfar chugaibh mar a thomhasas sibh uaibh go raibh sé ag cur thar maoil.
25. Óir cuirfear tuilleadh leis an té ag a bhfuil cheana, agus an té nach bhfuil aige cheana, bainfear de an méid atá aige.”
26. Agus dúirt sé, “Tá ríocht Dé mar dhuine a scaipfeadh síol ar an talamh,
27. agus a rachadh a luí agus a d'éireodh d'oíche agus de lá, agus an síol ag fás aníos agus ag faibhriú ar dhóigh nárbh fheasach dó.
28. Óir is uaidh féin a thugas an talamh a thoradh, an geamhar ar dtús, an dias ina dhiaidh sin, go dtagann iomlán na cruithneachta i gcraobh.
29. Ach nuair a bhíos an t‑arbhar aibí, cuireann sé an corrán ann láithreach, ós rud é go bhfuil aimsir an fhómhair ann.”
30. Agus dúirt sé, “Cad é sin a chuirimid i gcosúlacht le ríocht Dé, nó cad é an fáithscéal is fearr dúinn lena léiriú?
31. Is cosúil í le síol mustaird, an síol is lú de shíolta an talaimh nuair a chuirtear i dtalamh é;