6. Anois i n‑am na féile ba nós leis cibé ar bith príosúnach a d'iarrfaidís air a scaoileadh saor.
7. Agus bhí fear arbh ainm dó Barabas i measc an lucht ceannairce sa phríosún a rinne dúnmharú le linn na ceannairce.
8. Agus dhruid an slua aníos ag tosú ar a iarraidh ar Phíoláid rud a dhéanamh orthu mar a ba nós leis.
9. Agus d'fhiafraigh sé díobh, “An toil libh go scaoile mé Rí na nGiúdach chugaibh?”
10. Mar thuig sé gur as éad a thug na hardsagairt uathu chuige é.
11. Ach ghríosaigh na hardsagairt an slua go n‑iarrfaidís air Barabas a scaoileadh chucu ina ionad.
12. Agus dúirt Píoláid leo athuair, “Cad é a dhéanfaidh mé mar sin leis an bhfear úd a dtugann sibh Rí na nGiúdach air?”
13. Agus scairt siad arís i n‑ard a gcinn is a ngutha, “Céasaigí é.”
14. Agus dúirt Píoláid leo, “Cén fáth, cad é an t‑olc atá déanta aige?” Ach is móide a scairt siad, “Céasaigí é.”
15. Agus ba é a tháinig de, gur scaoil Píoláid Barabas chucu, ó bhí fonn air an slua a shásamh; agus chuir sé Íosa á sciúrsáil ansin agus thug sé uaidh é lena chéasadh ar chrois.