2. Ansin, nuair a tháinig an t‑am, chuir sé duine dá sheirbhísigh chuig na tionóntaí, lena chuid de thoradh an fhíonghoirt a fháil.
3. Agus rug siad air agus bhuail siad é, agus chuir siad ar shiúl é agus a lámha folamh.
4. Chuir sé seirbhíseach eile chucu athuair, agus ghortaigh siad sa cheann é agus thug siad íde bhocht dó.
5. Agus chuir sé duine eile chucu, agus rinne siad a mharú; agus thug siad an íde chéanna do mhórán eile, agus cuid á mbualadh agus cuid á marú acu.
6. Ní raibh fágtha aige ansin ach aon duine amháin, mac muirneach; agus faoi dheireadh thiar thall chuir sé chucu é, á rá, ‘Beidh meas acu ar mo mhac.’
7. Ach is é a dúirt na tionóntaí úd le chéile, ‘Seo chugainn an t‑oidhre; tagaigí go maraímid é, agus is linn an oidhreacht.’
8. Agus rug siad air agus mharaigh siad é, agus chaith siad amach as an bhfíonghort é.
9. Cad é a dhéanfas an té ar leis an fíonghort? Tiocfaidh sé agus cuirfidh sé deireadh leis na tionóntaí, agus tabharfaidh sé an fíonghort do dhaoine eile.
10. An é nár léigh sibh an scrioptúr seo:‘An chloch chéanna dár dhiúltaigh na saoirtá sí mar chloch chinn sa chúinne;
11. is é sin an gníomh a rinne an Tiarna,agus is iontach é inár súile?’”
12. Agus d'fhéach siad lena ghabháil, ach b'eagal leo an slua, mar thuig siad gur chucu a d'inis sé an fáithscéal; agus mar sin de d'fhág siad é agus d'imigh siad leo.
13. Agus chuir siad cuid de na Fairiséigh agus cuid de lucht leanúna Iorua lena cheapadh ina chaint.
14. Agus tháinig siad agus dúirt siad leis, “A Oide, is feasach dúinn gur fírinneach tú, agus nach mbíonn aird agat ar aon duine; mar is cuma leat faoi chéimíocht dhaonna, agus tugann tú teagasc fíor uait faoi shlí Dé. An ndlitear nó nach ndlitear cíos a íoc le Caesar?