17. Agus d'ith siad uile a sá. Agus tógadh an fuílleach a fágadh, dhá chiseán déag de bhloghanna briste.
18. Agus tharla na deisceabail air agus é ag urnaí ina aonar agus d'fhiafraigh sé díobh, “Cé a deir na daoine is mise?”
19. Agus d'fhreagair siad, “Eoin Baiste; ach go ndeir dream eile gur tú Elía; agus dream eile, go bhfuil duine de na seanfháithe i ndiaidh éirithe.”
20. Agus dúirt sé leo, “Ach cé a deir sibhse is mise?” Agus d'fhreagair Peadar, “Críost Dé.”
21. Ach bhagair sé orthu agus d'ordaigh sé dóibh gan sin a insint d'aon duine,
22. agus dúirt sé “Is iomaí rud a chaithfeas Mac an duine a fhulaingt agus diúltóidh na seanóirí agus na hardsagairt agus na scríobhaithe dó, agus beifear á chur chun báis, agus á thógáil ar aiséirí an tríú lá.”
23. Agus dúirt sé le cách, “Más toil le haon duine teacht i mo dhiaidh, diúltaíodh sé dó féin agus tógadh sé a chrois air féin go laethúil agus leanadh sé mise.
24. Mar an té ar mhian leis a bheo a tharrtháil caillfidh sé é; agus an té a chaillfeas a bheo ar mo shonsa, tarrthóidh sé é.
25. Mar cad é an tairbhe do dhuine an domhan uile a ghnóthú má thagann caill air nó má chailleann sé é féin?
26. Mar an té sin a mbíonn náire air fúmsa agus faoi mo bhriathar, is faoi-sean a bheidh náire ar Mhac an duine nuair a thiocfas sé ina ghlóir féin agus i nglóir an Athar agus i nglóir na naomhaingeal.
27. Ach is fíor a deirim libh, go bhfuil cuid dá bhfuil ina seasamh thart anseo nach mblaisfidh an bás go bhfeice siad ríocht Dé.”
28. Tuairim is ocht lá i ndiaidh an chaint sin a rá ghlac sé leis Peadar agus Eoin agus Séamas, agus chuaigh a urnaí ar ard an tsléibhe.
29. San urnaí dó, d'athraigh fíor a dhreacha, agus d'éirigh a éadaí gléigeal go dtí gur dhall siad an tsúil.
30. Agus b'shiúd beirt fhear ag caint leis, agus b'iad Maois agus Elía iad,