49. Nuair a bhí sé go fóill ag rá na cainte sin, tháinig fear ó theach an rialtóra a dúirt leis, “Tá d'iníon marbh; ná cuir a thuilleadh buartha ar an Oide.”
50. Ach nuair a chuala Íosa sin d'fhreagair sé é, “Ná bíodh eagla ort; creid amháin, agus beidh sise ar fónamh.”
51. Agus nuair a shroich sé an teach, níor lig sé d'aon duine dul isteach ina chuideachta, ach Peadar agus Eoin agus Séamas, agus athair agus máthair an linbh.
52. Agus bhí siad uile ag caoineadh agus ag déanamh mairgní ina taobh; ach ar seisean, “Ná caoinigí; ní marbh atá sí ach ina codladh.”
53. Agus rinne siad gáire fonóideach air, agus a dhea-fhios acu í a bheith marbh.
54. Ach rug seisean ar a láimh gur ghlaoigh uirthi á rá, “A linbh, éirigh aniar.”
55. Agus d'fhill a hanam chuici, agus d'éirigh sí ina suí ar an toirt; agus d'ordaigh sé go dtabharfaí bolgam bia di.
56. Agus bhí dubhiontas ar a tuismitheoiri, ach bhagair sé orthu gan a insint d'aon duine faoin rud a tharla.