40. Ach chuir an coirpeach eile milleán air, agus ar seisean, “Nach bhfuil eagla ort roimh Dhia, agus tú faoin daorbhreith chéanna sin?
41. Agus is ceart mar bhreith orainne í, nach bhfaigheann ach an rud a thuill ár ngníomhartha; ach níl rud ar bith as an tslí déanta ag an bhfear seo.”
42. Agus ar seisean, “A Íosa, cuimhnigh ormsa nuair a thiocfaidh tú i réim do ríochta.”
43. Agus arsa Íosa leis, “Deirim leat go fírinneach go mbeidh tú inniu i mo chuideachtasa i bParthas Dé.”
44. Bhí sé anois faoi thuairim an séú huair, agus bhí dorchadas os cionn na tíre ar fad go dtí an naoú huair,
45. agus solas na gréine á dhalladh; agus scoilteadh an brat a bhí sa teampall ina dhá leath.
46. Agus ansin d'éigh Íosa os ard, agus ar seisean, “A Athair, tiomnaim mo Spiorad i do lámhasa!” Agus nuair a bhí sin ráite aige, d'fhág an anáil é.
47. Anois nuair a chonaic an ceantúir cad é a tharla, thug sé moladh do Dhia, agus ar seisean, “Scéal cinnte é go raibh an fear seo neamhchoireach!”
48. Agus maidir leis na sluaite uile a bhí cruinnithe le hamharc ar a raibh le feiceáil, nuair a chonaic siad an ní a tharla, d'fhill siad abhaile agus iad ag bualadh bos ar a n‑uchta.
49. Agus sheas a lucht aitheantais uile amach uaidh agus an bhantracht a lean ó Ghalailí é agus chonaic siad na nithe sin uile.
50. Anois bhí fear ann a raibh Iósaf mar ainm air as baile Giúdach Arimatía, a bhí ina bhall den seanad, agus a bhí ina dhea-dhuine agus ina fhíréan,
51. agus nach raibh páirteach ina mbeart ná ina ngníomh, agus a raibh súil aige le ríocht Dé.
52. Chuaigh an fear seo go dtí Píoláid agus d'iarr sé corp Íosa air.
53. Ansin thug sé anuas é agus d'fhill taiséadach lín air, gur chuir é i dtuama a gearradh amach as an gcarraig, tuama nár cuireadh corp duine ann riamh roimhe sin.
54. Ba é lá an Ullmhaithe é, ach go raibh spéartha lá na sabóide ag gealú.