5. Ach fógróidh mé daoibh cé roimhe ar cheart eagla a bheith oraibh: bíodh eagla oraibh roimh an té sin a mbíonn sé de chumhacht aige, tar éis duine a mharú, a chaitheamh isteach in ifreann; is ea, deirim libh eagla a bheith oraibh roimhe sin!
6. Nach ndíoltar cúig ghealbhan ar dhá phingin? Agus ní ligfear aon ghealbhan corr chun dearmaid os comhair Dé.
7. Ar ndóigh, níl ribe ar bhur gcinn nach mbíonn á chuntas. Ní eagal daoibh; is mó bhur luach ná mórán gealbhan.
8. “Agus táim ag insint daoibh, níl duine dá n‑admhaíonn mé os comhair na ndaoine, nach n‑admhóidh Mac an duine é os comhair aingeal Dé,
9. ach an té a shéanas mé os comhair daoine séanfar é os comhair aingeal Dé.
10. Agus níl duine dá labhraíonn focal in aghaidh Mhac an duine nach maithfear dó; ach an té a dhéanas diamhasla in aghaidh an Naomh-Spioraid, ní mhaithfear dó.
11. Agus nuair a thugtar sibh os comhair na sionagóg agus na rialtóirí agus na n‑údarás, ná bíodh imní oraibh conas nó cad é a fhreagróidh sibh nó cad é a déarfaidh sibh;
12. mar múinfidh an Naomh-Spiorad daoibh in alt na huaire úd cad é is cóir daoibh a rá.”
13. Arsa duine den slua leis, “A Oide, ordaigh do mo dheartháir leath den oidhreacht a thabhairt dom.”
14. Ach ar seisean leis, “A dhuine, cé a cheap mise i mo bhreitheamh nó i mo rannadóir os bhur gcionn?”
15. Agus dúirt sé, “Tugaigí aire agus seachnaígí gach sórt sainte; mar ní ionann maoin an tsaoil dá mhéid agus beatha an duine.”
16. Agus d'inis sé fáithscéal dóibh, á rá, “Bhí duine saibhir áirithe ann ar thug a thalamh mórán torthaí;
17. agus smaoinigh sé ina chroí, ‘Cad é a dhéanfas mé, ó nach bhfuil áit agam le mo thorthaí a chur i dtaisce?’
18. Agus dúirt sé, ‘Seo an rud a dhéanfas mé, leagfaidh mé mo sciobóil, agus tógfaidh mé sciobóil is mó ná iad; agus cuirfidh mé a bhfuil d'arbhar agus de mhaoin agam i dtaisce iontu.
19. Agus déarfaidh mé le m'anam, A anam liom, tá mórán mór maoine agat curtha i dtaisce le haghaidh mórán blianta; bain d'aoibhneas as, ith agus ól agus bí go súgach.’