45. Thug an ghlúin dár n‑aithreacha a tháinig ina dhiaidh sin isteach é le hIósua nuair a bhain siad an tír de na ciníocha a ruaig Dia amach roimh ár n‑aithreacha. Mhair sé mar sin go dtí laethanta Dháibhí,
46. a raibh gnaoi air i súile Dé agus a d'iarr cead air áit bhuan chónaithe a fháil amach i gcomhair Dhia Iácóib.
47. Ach ba é Solamh a thóg áras tí dó.
48. Ní lúide ní chónaíonn an Té is Airde i dtithe lámhdhéanta; mar a deir an fáidh,
49. ‘Is é an neamh mo ríchathaoir,agus is é an talamh an stól faoi mo chosa,cad é an teach a thógfas sibh dom, a deir an Tiarna,agus cá bhfuil an áit a dté mé faoi shuaimhneas?
50. Nach í mo lámhsa a chruthaigh iad seo uile?’
51. “A mhuintir úd an mhuiníl righin, a lucht a bhfuil bhur gcroíthe agus bhur gcluasa gan timpeallghearradh, bíonn sibh go buan ag cur in éadan an Spioraid Naoimh. Mar a rinne bhur n‑aithreacha, mar an gcéanna a dhéanann sibhse.
52. Cá bhfuil sé, an fáidh nár chuir bhur n‑aithreacha géar-leanúint air? Agus mharaigh siad an dream a réamhfhógair teacht an Fhíréin, a bhfuil sibhse tar éis feall agus dúnmharú a imirt air,
53. a mhuintir úd a ghlac leis an dlí a chuir na haingil romhaibh agus nár umhlaigh dó.”
54. Anois nuair a chuala siad an méid sin, bhí fearg bhuile orthu, agus bhain siad díoscán as a gcarr ina éadan.