37. Is é sin an Maois céanna a dúirt le clann Iosrael, Ardóidh Dia fáidh daoibh as measc bhur mbráithre mar a d ardaigh sé mise.’
38. Is eisean a bhíodh sa chomhthionól ar an bhfásach i gcuideachta an aingil a labhair leis ar Shliabh Shínáí, agus i gcuideachta ár n‑aithreacha; agus tugadh beo-chéalmhaine dósan lena dtabhairt dúinne.
39. Dhiúltaigh ár n‑aithreacha umhlú dó, agus bhrúigh siad i leataobh é, agus thiontaigh siad aniar ar ais chun na hÉigipte ina gcroíthe,
40. nuair a dúirt siad le hÁrón, Déan lámhdhéithe dúinn a ghluaisfeas romhainn; mar níl a fhios againn cad é a d'éirigh don Mhaois seo á sheol amach as tír na hÉigipte sinn.’
41. Agus rinne siad lao sna laethanta úd, agus d' ofráil siad íobairt don íol agus chuir obair a lámh féin áthas orthu.
42. Ach thiontaigh Dia agus thug sé uaidh iad le hadhradh a thabhairt do shlua neimhe, mar atá scríofa i leabhar na bhfáithe:‘Nár ofráil sibh ainmhithe marbha agus íobairtí dom,ar feadh daichead bliain ar an bhfásach, a theaghlaigh Iosrael?
43. Agus d'ardaigh sibh pailliún Mholoc,agus réalta an lámhdhé Refán,na dealbha a rinne sibh lena n‑adhradh;agus aistreoidh mise go dtí an taobh thiar den Bhabalóin sibh.’
44. “Bhí pailliún na fianaise ag ár n‑aithreacha ar an bhfásach, mar a d'ordaigh an té a labhair le Maois dó a dhéanamh, de réir an mhúnla a bhí feicthe aige.
45. Thug an ghlúin dár n‑aithreacha a tháinig ina dhiaidh sin isteach é le hIósua nuair a bhain siad an tír de na ciníocha a ruaig Dia amach roimh ár n‑aithreacha. Mhair sé mar sin go dtí laethanta Dháibhí,
46. a raibh gnaoi air i súile Dé agus a d'iarr cead air áit bhuan chónaithe a fháil amach i gcomhair Dhia Iácóib.
47. Ach ba é Solamh a thóg áras tí dó.
48. Ní lúide ní chónaíonn an Té is Airde i dtithe lámhdhéanta; mar a deir an fáidh,
49. ‘Is é an neamh mo ríchathaoir,agus is é an talamh an stól faoi mo chosa,cad é an teach a thógfas sibh dom, a deir an Tiarna,agus cá bhfuil an áit a dté mé faoi shuaimhneas?
50. Nach í mo lámhsa a chruthaigh iad seo uile?’
51. “A mhuintir úd an mhuiníl righin, a lucht a bhfuil bhur gcroíthe agus bhur gcluasa gan timpeallghearradh, bíonn sibh go buan ag cur in éadan an Spioraid Naoimh. Mar a rinne bhur n‑aithreacha, mar an gcéanna a dhéanann sibhse.
52. Cá bhfuil sé, an fáidh nár chuir bhur n‑aithreacha géar-leanúint air? Agus mharaigh siad an dream a réamhfhógair teacht an Fhíréin, a bhfuil sibhse tar éis feall agus dúnmharú a imirt air,
53. a mhuintir úd a ghlac leis an dlí a chuir na haingil romhaibh agus nár umhlaigh dó.”
54. Anois nuair a chuala siad an méid sin, bhí fearg bhuile orthu, agus bhain siad díoscán as a gcarr ina éadan.